Muziek is in ontwikkeling sinds het ontstaan ervan. Deze ontwikkeling van muziek heeft geleid tot een enorm assortiment aan muziek dat alles wat mensen kunnen waarderen. Ambachtslieden die geweldige muziek maken, worden geprezen en vereerd om hun capaciteiten, en de laatste tijd heeft dit geleid tot veel hoopvolle artiesten die met hun muziek bijval en fortuin moeten verwerven. In de Verenigde Staten gaat de muziek voortdurend vooruit, en de laatste tijd is deze vooruitgang van muziek in een snel tempo versneld. Muziek heeft zich om een aantal redenen ontwikkeld, waaronder verbeterde innovatie en cultuurverandering, en een verlangen om iets nieuws te maken.
Fundamentele verandering in muziek is geïdentificeerd met de manier van leven. Tijdens de Middeleeuwen was er op twee plaatsen muziek, de congregatie en de bar. Dit was geen fatsoenlijke sfeer om geweldige muziek te laten ontkiemen. Hoe dan ook, tijdens de barokperiode, 1600-1750, begonnen welvarende individuen artiesten in dienst te nemen om muziek voor hen te maken. Deze supporters zouden de artiesten betalen om muziek te maken en te spelen voor het plezier van de weldoeners, en voor afleiding op hun bijeenkomsten. Vooral in Europa veranderde de muziek lange tijd niet. In Amerika begon de muziek op haar eigen specifieke manier vooruit te komen. Deze nieuwe natie had zijn eigen cultuur en dit werd weerspiegeld in zijn muziek en ontroering. Een van de belangrijkste muziekstijlen begon in Detroit en wordt large band genoemd. Het wordt een enorme band genoemd, gezien het feit dat een enorme band werd gebruikt om slimme, pittige deuntjes te maken. Deze muziekstijl werd al snel mainstream in Europa, net als in Amerika in de jaren twintig. Enorme bandmuziek was positief voor Amerika als een methode voor plezier en amusement.
Adolf Rickenbacker creëerde de elektrische gitaar in de late jaren 1920 en veranderde daarmee de muziek voor de eeuwigheid. Dit was de eerste keer dat die individuen macht begonnen te gebruiken om hun instrumenten te verbeteren. Naast de creatie van de elektrische gitaar kwam ook de introductie van jazzmuziek. Voordat de elektrische gitaar het toneel betrad, was het bijna moeilijk om een gitaar in bandmuziek te laten samensmelten, omdat het niet rumoerig genoeg was, maar de elektrische gitaar loste eerder het volumeprobleem op. Afro-Amerikanen associëren sfeer ondubbelzinnig met hun muziek. Dit is te vinden in de voorouderlijke muziek van Afrika die bestaat uit drummen en zingen. Afro-Amerikanen grepen de elektrische gitaar vast en gebruikten deze om poppy grooves over de metalen instrumenten te gooien en Jazz werd bedacht. Jazz was een soort muziek die opkwam als een soort ongehoorzaamheid aan de manier van leven. Het leek in niets op de muziek die in de kapel werd gespeeld, en het was ideaal om naar toe te verhuizen. Afro-Amerikanen grepen jazz vast en maakten er een deel van hun manier van leven van. Hoe dan ook, onverdraagzaamheid liep ergens in de Amerikaanse cultuur en talloze blanken verachten jazzmuziek alleen maar omdat het over het algemeen werd uitgevoerd door duistere artiesten. Hoe dan ook, blanke artiesten begonnen de deuntjes te spelen die oorspronkelijk waren gecomponeerd en uitgevoerd door Afro-Amerikanen, toen dit begon te gebeuren, begonnen meer blanken de waarde in Jazz in te zien. Op de een of andere manier vonden bepaalde blanken dat het oké was om aandacht te schenken aan Jazz, zolang het maar door verschillende blanken werd uitgevoerd. Over het algemeen was jazzmuziek uitzonderlijk zeker voor de Amerikaanse cultuur, omdat het de Afro-Amerikanen met trots hielp.
